Zaterdag 20 Oktober

Weekend, de kids hoevern dus niet naar school. Het is al vroeg erg warm maar er moet nog wel huiswerk gemaakt worden. We starten met 4 meiden. Het is al vanaf 8 uur lights off, geen stroom. Huiswerk maken doen we in de knutselruimte maar als de plafondventilators niet aan kunnen is het echt heel warm. Gauw nog even knutselen als ze klaar zijn en dan de volgende 3. Het is echt te warm om hier te blijven dus als het huiswerk klaar is gaan we lekker buiten spelen. Touwtje springen, voetballen en stoepkrijten. Kids happy en wij in de schaduw in de zomerhut, mietjes zijn we ook. 's Middags eigenlijk hetzelfde. Wel gaan we met een groepje armbandjes maken in de zomerhut, dat vinden ze prachtig. Zelfs Moses doet een poging. Om 4 uur hebben we weer stroomYes! Vooral voor de kids zijn erg blij. We hebben beloofd dat we film gaan kijken vanavond maar dan moet er wel stroom zijn. We hebben nu alleen geen water maar dat hebben we voor de film toch niet nodig s Avonds gaan de banken op het plein halen we de beamer van schoo. Daarmee projectreren we de film op de muur van de jongensslaapzaal. Het duurt een tijdje voor dat alles enigzins werkt maar dan kunnen we ook naar Toy-story kijken. Nederlands ondertiteld en Engels gesproken. We krijgen het geluid niet helemaal op het juiste volume maar dat mag de pret niet drukken. De kids vinden het geweldig. Zo leuk ook om te zien, alles zit lekker bij elkaar, de grote kinderen hebben een baby op schoot en als er ééntje in slaap valt leggen ze die even in bed en gaan dan weer verder film kijken. Het is echt een grote familie hier.

Na de film samen opruimen en dan gaan wij met Moses nog even nazitten, wel eerst nog even de afwas doen want er is weer water!

Zondag 21 Oktober

Na het ontbijt ga ik samen met Mieke met een groepje kinderen lopen, 2 in de rolstoel en 9 lopend, springend, dansend. Rondje lopen is echt een traktatie voor ze. Ze moeten dan schoenen aan en je ziet vaak de meest verrassende dingen. 2 Verschillende schoenen, voetmaat 28 in schoenmaat 38, natte schoenen loopt ook heel lekker, geen probleem als je maar mee kan. We kunnen maar een klein rondje want de mis op Hanukkah gaat zo beginnen. Als we terug komen zegt Sjawal, 4 jaar, tegen me: "thanks Ma, God bless you". Dan kan je dag toch al niet meer stuk he.

Na de mis gaan we weer naar het ziekenhuis om de kindjes te bezoeken waar we eerder deze week zijn geweest. Eigenlijk knappen ze allemaal op. Het meisje met HIV mag waarschijnlijk morgen naar huis. Ook de jongen met sikkelcelziekte ziet er een stuk beter uit. Hij wordt net gevoerd door z'n Moeder. Een vaag papje met bonken erin maar vast erg goed en voedzaam. We mogen ook een hapje van hem. Ik zeg dat dat niet hoeft omdat hij er nog groot en sterk van moet worden, ook ik heb m'n grenzen. We lopen verder en komen langs een nieuw kindje. Als we bij de jongen met malaria komen horen we dat hij vannacht een attack heeft gehad. Het is me niet helemaal duidelijk of dat een epilepsieaanval, malariaanval of TIA is, maar het ziet er weer zorgelijk uit. Moses gaat voor hem bidden, erg indrukwekkend en ik moet daarna even naar buiten.Tjongejonge, dit hakt er toch weer stevig in. Maar goed, flink zijn, neus snuiten en op naar de kraamafdeling. Met de vierling gaat het goed. Het jongentje is even weg voor een scan, hij was ook flink kleiner als zijn zussen We geven de moeder een tas met kleren, wat zal ze dat hard nodig hebben. Ook met de tweeling gaat het prima. Een tante komt ze ophalen want ze mag vandaag naar huis. Ook voor de tweeling hebben we een tas met kleren mee. Een jongetje dat met 30 weken zwangerschap is geboren is gister helaas overleden. BAM, that's life in Ghana. Er ligt ook echt een ieniemieniemannetje die met 26 weken zwangerschap is geboren. Van de week vroeg ik me al af hoe zo'n kindje dit moet overleven, maar hij is er nog. Al vrees ik dat dat met ons volgende bezoek wel anders kan zijn. We zien het wel weer, genoeg voor vandaag, we gaan weer naar Hanukkah.
Eerst maar even eten en dan lekker met de kinderen spelen. Touwtje springen, stoepkrijten en armbandjes knopen, iedereen blij.
Om 5 uur hebben we goodbey-party voor Christine, zij gaat morgen naar huis. Alle kinderen doen een dansje of zingen een liedje voor haar en ze hebben een kado voor haar gemaakt. Geweldig dat enthousiasme. Het is een echte party. Daarna deelt Christine pepernoten uit, wat een traktatie!

Daarna gaan we met Moses naar Eusbett, lekker eten. Gezellig hoor en voor ons ook een uitje. Tijdens het eten wordt Moses gebeld dat het jongetje van de vierling toch is overleden. Het is wat hier..