Vrijdag 3 November

Na het ontbijt brengt Moses, van het hotel, ons naar de bus. Hij zorgt ervoor dat we in een knappe en de goeie bus komen. Het is een personenbus i.p.v. een grote bus, maar ja we zitten ook in het Noorden. Veel toeristen zullen hier niet komen. Er zijn zelfs kindertjes die echt bang zijn en gaan huilen als ze ons zien. Vanwege onze huidskleur dus he, we doen verder  niet lelijk tegen ze. En verder worden we vaak uitvoerig bekeken. We stappen in een knappe bus, Pé voorin naast de chauffeur en wij de bank erachter. Onze begege gaat achterin samen met een grote zak rijst. Het past bijna. Maar als het niet past moet je douwen heeft m'n vader me geleerd. Zelfs dan past het niet, dus het wordt een touwtje aan de laadklep. Ook goed. De bus voor ons heeft de klep helemaal open en daar steekt zeker nog een meter lading naar buiten , met touwtjes. We gaan en de chauffeur zet Reggeamuziek op met een stevige beat. Op een klein schermpje kunnen we de clips zien. Wat wil je nog meer, gewoon annimatie aan boord. Af en toe stoppen we om iemand op te pikken. Als de bus vol is passen er altijd nog 4 mensen met bagage bij, als het niet past... Van de chauffeur moeten ze op de bankjes achter ons gaan zitten, met hun bagage. Naaimachine, teilen, zakken casave. Het is hier zo slecht nog niet om een obruni te zijn. Onderweg is er van alles te zien. De weg is een stuk beter al moeten we nog regelmatig om de kuilen heen. We komen veel vrachtwageens tegen met een lekke band. De vrachtwagens worden hier zo belachelijk vol geladen dat dat ook niet vreemd is. Op een container binden ze zo'n zelfde hoogte aan bagage er bovnop en de truck kruipt dan, grote wolken zwarte rook spugend, door de heuvels. Ongelofelijk. Ook veel geiten op de weg, mensen, soms een fietser, tuktuks, motors, verkopers noem maar op. Je hoeft je niet te vervelen. De chauffeur heeft de vaart er lekker in en om ongeveer half 3 zijn we in Techiman. Dan stopt de chauffeur ineens, er stat een schreeuwende soort politie agente voor hem en we moeten allemaal de bus uit. We worden in een andere bus gezet. Daar staan achterin al 2 manden vis en een zak casave. Daar op dus onze bagage, klep naar beneden en een touwtje. Het is echt een oude rukbus en nu zitten wij achterin en achter elkaar op de als het niet past moet je douwen- bankjes. Regelmatig stapt er wat in en uit. De chauffeur heeft een zeg maar stevige rijstijl en een knul voor me vraagt of hij met Judith mag trouwen. Onderweg nog even stoppen, want Boyte, die achterin zit, ziet dat we de begege bijna verliezen.  Wat een tocht! Om kwart voor 5 komen we eindelijk aan in Kumassi op het busstation. Nu alleen nog een taxi naar het hotel dat vlakbij  moet zijn. De chauffeur weet gelukkig de weg. We duiken vol frisse tegenzin de avondspits in en na 3 kwartier gaat de goeie man toch maar belen waar het is. Nog een kwartier verder zijn we er. Het is inmiddels 6 uur en we zijn vanmorgen om 10 uur vertrokken. Volgende rit wordt weer een taxi. Gauw inchecken, omklededen en het zwembad in, HEERLIJK!! Nog lekker een biertje, wat eten en dan naar bed.

Vandaag geen foto's, verbinding is erg slecht