Dinsdag 23 Oktober

Vanmorgen als ik wakker wordt bellen Joey en Luuk. Jenny heeft gezegd dat ik de komende dagen niet bereikbaar ben en ze mogen me even bellen dat ze vrijdag op vakantie gaan, nog 3 nachtjes Oma. Joey mag ook binnenkort afzwemmen dus allemaal goed nieuws. Wat ze niet weten is dat ze straks al naar het vliegveld gaan. Ze gaan naar Egypte en dat is ook in Afrika. Ik zeg dat ik op de hoogste berg ga staan hier om naar ze te zwaaien en ze zullen terug zwaaien. ik ben benieuwd! Na het ontbijt komt Koffie Ghana. Hij moet zo naar school en mag van Mama Missie nieuwe schoenen halen bij me. De container gaat weer open, ik heb dit al zo vaak gedaan dat het al soepeler gaat. We vinden mooie sportschoenen, zwart met rood en ze passen. Blij dat hij is! Hij staat te springen en te soort van roepen want praten doet hij niet. Iedereen mag ze zien met als gevolg dat er 41 kinderen met hun schoenen bij me komen die echt niet meer kunnen. Pffff..gelukkig moeten ze allemaal naar school, probleem voor nu opgelost. Dan ga ik schoenen uitzoeken. Das weer eens wat anders als kleding. Keus genoeg, er staan zeker wel 20 dozen. Lekker alles door elkaar, oud, heel oud, nieuw, wantjes en mutsen ertussen...geen saai klusje dus. Ik pak de 1e doos en ga eerst maar eens paren maken. Daarna uitzoeken wat geschikt is voor de Hanukkahkids. De rest wordt uitgedeeld in de dorpjes. Na 1 doos heb ik al enkele schoenen over. In de volgende doos weer en na een paar dozen heb ik al heel wat bundels goeie schoenen, schoenen voor de dorpjes een enkelingen. Ina en Margriet komen gelukkig helpen, wat een klus en de voorraad enkelingen blijft ook maar groeien. Het wordt een echte puzzel.

Als we de laatste doos hebben gesorteerd zet ik alle goeie schoenen in de voorraadkamer. Het looppad is inmiddels ook vrij dus zowel in de containers als in de voorraadkamers kan je weer lopen en ook het meeste nog vinden. Mariette zal vast trots op ons zijn ( is ze ook als ik de foto's heb doorgestuurd) Dan even met Moses overleggen wat we met de enkelingen gaan doen. Alle kinderen leren hinkelen of toch maar weg doen. Het laatste dus. We verzamelen ze in 2 grote dozen samen met de wantjes, warme mutsen en nog wat afval. De guard komt met de kruiwagen en brengt ze buiten Hanukkah naar een brandstapel. Gelukkig gaat op dat moment net de school uit en je snapt het wel he.... 42 kindjes in plaats van naar Hanukkah rechtsaf naar de brandstapel, die op dat moment nog niet aan is. En daar komen ze dan even later met hun schatten, de wantjes, de warme mutsen, een roze en een oranje slipper is ook een paar, dom van mij en ga zo maar door. Nou ja we hebben ons best gedaan en iedereen is reuze happy en daar gaat het toch ook om.

Daarna is het tijd voor een koppie. Ik heb een appje van Boyte dat ze vliegen. Hopelijk wel naar Accra want anders wordt het wel een erge lange reis, maar ik neem aan dat dat wel goed zit. Na de koffie ga ik nog even voetbalen met de jongens. Ruben wil graag nog even mijn bril op een gaat maar wat graag poseren.

Dan nog een wandeltochtje met de kinderen. Als we na een 3 kwartier weer terug willen weet Ellen nog een mooie bloem te staan en echt vlakbij. Ze wijst ons graag de weg. Als we na 10 minuten vragen waar die bloem nou is stopt ze bij een soort verlepte margriet. Tja, tis ff om maar dan zie je ook wat! Dan dus echt weer terug want om 6 uur is het hier donker en dan moeten we zeker binnen zijn. Ellen zingt als goedmakertje nog even 'we zijn er bijna' Daarna lekker eten en op bericht wachten van Pé , Judith en Boyte hoop toch wel dat ze morgen hier zijn. Morgen ga ik met Moses verf en kwasten kopen zodat we Hanukkah weer een beetje kunnen pimpen.