Vrijdag 19 Oktober

Vanochtend op tijd ontbijten en met Moses de pick-up vol laden met kleren. Deze gaan we uitdelen in de dorpen. De natuur is hier echt prachtig en we rijden off-road, we hebben geen andere keus trouwens, helemaal mijn stijl. We gaan eerst naar een school. Daar moeten de kinderen in rijen staan en kunnen wij de kleding uitzoeken en aan ze geven.

Moses heeft onderweg al verteld dat als we in een dorpje stil gaan staan er vaak gevochten wordt om wat te krijgen en dat wil hij zo voorkomen. Het is een beetje frikkerig naar het werkt prima. Het is een hele klus en de onderwijzers en de kok helpen mee, denken we, maar die zijn hun eigen stapel aan het verzamelen. Tja wat moet je er van zeggen he. Het blijft Ghana en je zal maar niks hebben. Alle kindertjes hebben in ieder geval wat en we rijden nog het dorpje in om daar nog babykleding te brengen. Het is dringen om de truck maar we kunnen het in de hand houden.

De kok heeft trouwens even pauze genomen op school want die staat ook weer klaar om kleding te ontvangen. Moses laat nog even het dorpje aan ons zien. Je kan je niet voorstellen dat je zo leeft maar het is hier wel heel vredig zeg maar. We komen ook bij het huisje van de vader waarvan we de ambulancerit hebben betaald,. Als je da ziet snap je wel dat er voor zo'n ritje geen geld is. Als we weer naar de truck gaan is er net een voetbalwedstrijd begonnen. De jongens hebben net wat rondjes om het veld gelopen. Hoe grappig dit, wij zweten ons te pletter en de jongens doen een warming-up.

Dan gaan we verder naar de ouders van Ma-affia die zelf in Hanukkah woont. We moeten de auto op de weg, of eigenlijk pad laten staan en dan verder over een klein paadje lopen tot we bij het huis zijn. Dit is dus vrijstaand wonen op z'n Ghanees. Voor Ma-affia maak ik een foto van haar vader, kan ik die straks laten zien.
Dan weer verder naar de volgende school, weer hetzelfde. Op je beurt wachten en hopen dat je wat krijgt. Het gaat hier minder georganiseerd als op de andere school. Een ouder meisje vraagt om babykleertjes want ze heeft net een broertje gekregen. geen probleem, we hebben nog 2 dozen dus ik geef haar wat kleertjes mee. Je raad het al...50 kinderen die ook net een broertje of zusje hebben gekregen. Ze kunnen alleen niet zeggen of de baby een jongen of een meisje is dus met die geboortegolf valt het wel mee. We delen toch nog wat babykleertjes uit en gaan dan weer verder. Er is nu wat ruimte in de laadbak dus ik ga mooi achterin zitten. Nou mag iedere Ghanees op de meest bizarre manier vervoert worden, in vrachtwagens, kruiwagens, noem maar op. Maar een obruni in een laadbak trekt enorm veel bekijks. Maak mij niet uit ik zit mooi in de wind en kan genieten van de prachtige natuur. Dit is kicken!

Weer terug op Haukkah gaan we eten en dan meteen weer verder met kleren uitzoeken. De kinderen komen over een uur weer uit school en werken met 42 hulpjes om je heen schiet echt niet op. Daarna lekker koppie en we besluiten om morgen huiswerk te gaan maken, dus we hebben vrij. Ik ga zo nog ff met de kids spelen en dan begint het weekend.
Dus gezellig weekend allemaal en ik vind het leuk dat jullie dit allemaal willen lezen, kijk weer uit naar jullie reacties. Dit is zo'n belevenis, ik zit echt keihard te genieten hier, ondanks de moeilijke dingen die we ook meemaken.